สุรางค์ โค้วตระกูล
(1902:44) กล่าวว่า วัยแรกของชีวิตเป็นวัยที่เป็นรากฐานเบื้องต้น
และวัยต่อๆมาก็สร้างจากรากฐานนี้
เหมือนกับการสร้างบ้านจะต้องมีรากฐานที่ดี สำหรับชีวิตของคนก็เช่นเดียวกัน
ถ้าหากในวัยเด็กทารกได้รับการดูแลอย่างดีและอบอุ่น
ก็จะช่วยให้เด็กมีความเชื่อถือในผู้อื่นที่อยู่รอบๆ แต่บุคลิกภาพของแต่ละคนเป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงเสมอ
และทุกคนมีโอกาสที่จะแก้ไขบุคลิกภาพของตน
และผู้ใหญ่ที่อยู่แวดล้อมก็มีส่วนที่จะช่วยส่งเสริม
หรือแก้ไขบุคลิกภาพของผู้เยาว์ที่อยู่ในความดูแลให้เจริญเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุข
อารี พันธ์มณี
(2555:27) กล่าวว่า
พลังจิตทำหน้าที่ควบคุมพฤติกรรมของมนุษย์ 3 ลักษณะ ดังนี้
- จิตสำนึก คือ
ภาวะจิตที่รู้ตัวอยู่ตลอดเวลา
- จิตกึ่งสำนึก คือ
ภาวะจิตที่ระลึกได้
- จิตไร้สำนึก คือ
ภาวะจิตที่ไม่รู้ตัว
ฟรอยด์ เชื่อว่า
พฤติกรรมอปกติสามารถวิเคราะห์และอธิบายได้ด้วยแรงขับขอจิตไร้สำนึก
โดยการใช้เทคนิคการสะกดจิต การให้ระลึกเสรี เพื่อนำจิตไร้สำนึกออกมา
และวิเคราะห์ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในจิตไร้สำนึก
ก็จะสามารถเข้าใจบุคลิกภาพและพฤติกรรมอปกติได้
พฤติกรรมทั้งหลายมีสาเหตุเกิดจากพลังผลักดันทางเพศ ความคิดเช่นนี้ได้รับการต่อต้านอย่างมากในระยะแรกๆ
แต่ต่อมาหลักการทางจิตวิเคราะห์ก็ได้รับการยอมรับในการนำไปใช้ในวงการของจิตแพทย์
หรือการบำบัดรักษาอาการที่ผิดปกติทางอารมณ์และจิตใจ
ทิศนา แขมมณี
(2555:46) กล่าวว่า
1.
พัฒนาการในเรื่องต่างๆเป็นความสามารถของมนุษย์ มิใช่พระเจ้าบันดาลให้เกิด
2.
มนุษย์เกิดมามีลักษณะไม่ดีไม่เลว และการกระทำของมนุษย์เกิดจากแรงกระตุ้นภายใน
3.
มนุษย์เป็นผู้มีเหตุผลพร้อมที่จะพัฒนาตนเอง
มนุษย์มีอิสระที่จะเลือกตามความเข้าใจและเหตุผลของตน
หากได้รับการฝึกอบรมก็จะสามารถพัฒนาศักยภาพที่ติดตัวมา
4.
มนุษย์มีความรู้ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่ถ้าขาด การกระตุ้นความรู้จะไม่แสดงออกมา
สรุป
ทฤษฎีของกลุ่มที่เน้นการฝึกจิตหรือสมอง
เป็นกลุ่มที่พูดถึงจิต สมอง และสติปัญญาของบุคคลว่ามีความแตกต่างกัน
ซึ่งสามารถที่ฝึกและพัฒนาให้ปราดเปรื่องขึ้นได้
หากบุคคลได้รับการเรียนรู้และฝึกฝนเป็นอย่างดี
และเมื่อบุคคลเรียนรู้สิ่งที่ยากมากขึ้นเท่าไร
จิตและสมองก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น
ที่มา
สุรางค์
โค้วตระกูล.(2541).จิตวิทยาการศึกษา.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารี พันธ์มณี.(2546).จิตวิทยาสร้างสรรค์การเรียนการสอน.กรุงเทพฯ:ใยไหม
เอดดูเคท.
ทิศนา แขมมณี.(2553).ศาสตร์การสอน:
องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่ม
ประสิทธิภาพ.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น